Biliyorum ciddi işler yapan bir grup için hafif kalır bir görselle başladım ama bu yazıyı yazmayı planladığımda aklıma gelen ilk şey buydu.Hayatın her alanında bir takım çalışmasının, güzel bir ekibin birlikte neler başarabileceğini anlatır. Tabii anlayabilene.
Ekip olmak krizleri fırsata çevirmek için birlik olmaktır. Hatalardan birlikte ders çıkarmak, kötü giden durumu birlikte düzeltmek ve gerektiğinde hep birlikte elini taşın altına koymaktır. Biz Industryolog Akademi ekibi olarak böyle bir samimiyete sahibiz işte. ( Reklam yapıyor falan demeyin, cidden öyleyiz.)
Peki ben durup dururken neden böyle bir yazı yazmaya karar verdim? İşte önce ana hikayeyi ve ardından da ayrıntılarına gireceğim bir yazı burada başlıyor..
Geçtiğimiz hafta bizim için farklı bir deneyime imkan sağlayan bir haftaydı. Ekibimiz bugüne değin 41 kere gerçekleştirilmiş ve 42. organizasyonunun da Yaşar EMT tarafından düzenleneceği TEMÖB ( Türkiye Endüstri Mühendisliği Öğrenci Buluşması) etkinliğinin Sosyal Medya Sponsorluğu görevini üstlendi.
Bizim açımızdan farklı bir organizasyondu. Elbette benim için de bir o kadar farklı bir organizasyondu.Genellikle sahnenin önünde ya da arkasında olurdum.Sahnenin yanında olmak ya da üstünde olmak gibi bir düşüncem olmamıştı daha önceleri.Ki bilirim bu tarz etkinliklerin hazırlık sürecenin ne denli zor olduğunu ama hazırlanması kadar zor başka birşey daha varmış..
.@42Temob Sosyal Medya Sponsoru olarak bizde orada olacagiz. Kayıt için son gün. pic.twitter.com/eFHOyJSnJf
— Industryolog (@industryolog) 27 Ağustos 2016
Yaşar EMT’deki arkadaşların da desteği ile girdiğimiz bu Sosyal Medya Sponsorluğu macerasında biz nerede olmalıyız,ne yapmalıyız,nasıl yapmalıyız… Kısacası kafamızda 5N1K’lar dolanıp duruyordu.Tabiki bunun ilk deneyim olmasının yanısıra büyük bir adım olduğunun da farkındaydık.
“Dünden Hızlı Mısınız?” diyerek yola çıkan bir etkinlik için acaba bizler dünden hızlı mıydık? Neredeydik ve bu noktaya nasıl gelmiştik?Kimdik?
Organizasyon süresince pek çok yönetici kişisel deneyimlerini ve oralara nasıl geldiklerinden bahsettiler. Kimi zaman kendimce notlar aldım ki önümüzdeki günlerde bu notlardan da bir yazı çıkarmayı planlıyorum ama benim asıl hedef noktam son gün yapılacak sunumdu.
Geçmişte birkaç kez kalabalık karşısına çıkıp birşeyler anlattım ama bu sefer durum farklıydı. Omuzlarımda takım arkadaşlarımın da yükü vardı. İleriye atılmak için bir adım çekilmiştik hep beraber. Sunumdan önceki gün oturduk bilgisayarlarımızın başına ve açtık skype’ımızı.
Elbette eğlenceli bir ekip olduğumuz için ilk iki saatimiz sohbetle geçti ardından da çalışmaya başladık. Bizim asıl olayımız neydi? Bizi nasıl anlatmalıydık? Aslında burada hepsinden önemlisi biz kendimizi nasıl görüyorduk? Bu sorunun cevabı hepimiz için aynıydı aslında.
Daha önceden taslakları hazırlanan sunumumuz üzerinde genel çalışmayı bitirdikten sonra yavaş yavaş ayrılmaya ve uykuya gitmeye başladık. Saat epeyi ilerlemişti çünkü. Konuşmadan ayrılan her arkadaşım “biz samimi bir ekibiz, samimiyetimizi hissetmeleri bize yeter” diyordu.
Sunum İçin :Industryolog Akademi TEMÖB Sunum
Tabiki omzumda arkadaşlarımın yükü olunca gerilmedim desem yalan söylerim.Ertesi gün sunum saati ekibe haber verildi ve son hazırlıklar bitirildi. Sunum için hazırdık. Kafamızda uzunca bir konuşma planı vardı. Samimiyetimizden bahsedecektik, işlerimizden bahsedecektik, hayallerimizden yani kısaca bizi biz yapan herşeyden konuşacaktık.
Sunum saati yaklaştıkça ufaktan bir gerginlik aldı beni. Çuvallarsam rezil olacağız diyordum. Tabii öyle diyince de ister istemez daha da geriliyordum. Ardından ekip arkadaşlarım birer birer mesaj atarak bana güvendiklerini ve kaybedecek birşeyim olmadığını söylediler.
Tüm planlar hazır ve nazır bekliyoruz. Sunum saati yaklaştı.Tüm ekip bilgisayar karşısında sunumun canlı yayınla facebook’ta paylaşılmasını bekliyor. Kahve arası verildiğinde kağıda ufak notlar alacağım ve sunuma çıkacağım. Kusursuz bir plan. Herşey harika gidecek falan derken organizasyonun yapıldığı alanda internet kesintisi olmasınmı. Ne telefon çekiyor ne internet. Biz de hazır ve nazır prezi sunumu yapmışız. Siteye de koymuşuz. Ooo herşey harika.
Sunumu ayarlamak için kahve arasında bilgisayarın yanına gittim. Oradan da notlarımı düzenlemek için dışarı çıkacağım diye planlar yaparken bir baktım internet hızı çevirmeli bağlantı modlarında. Telefonlarımız çekmiyor..Şans ya işte. Herşey harika gidecekti ya. Eee aldı beni bir korku. Bildiğim ne varsa gitti aklımdan.
Buradan Yaşar EMT ekibine hem şahsım hem ekibim adına sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Seferber oldular çözüm üretebilmek için. Eldeki şartları en iyi şekilde değerlendirdik ama bizim prezinin yüklenmesi 20 dakikadan fazla sürdü anlayacağınız. Tabi benim notlar falan yalan oldu. Sahneye çıkacağım, anlatacağım ve ineceğim.
Benim plan yine takır takır ilerliyor. Sahneden bir anons ” Sosyal Medya Sponsorumuz Industryolog Akademi’yi sunumunu yapmak için davet diyoruz” diye. Ulan dedim şimdi yandık. O 10 saniye adımı sorsalar söyleyemezdim. Elime mikrofonu aldım ve öncelikle orada olmamızın en büyük mimarlarına teşekkür ettim. – Dip not : Bu sayede sakinleştim biraz ve azıcık normale döndüm –
Neyse başladım konuşmaya. Tabi bu arada deli dana gibi bir sağa bir sola gidiyorum. Ayaklarım birinine dolaştımı. Tam düşüyordum ki toparladım kendimi ama o an karşıdan birinin gülümsediğini gördüm. Aslında kahkaha atacaktı da ayıp olmasın diye atamadı sanırım. Dedim ki ulan alperen zaten batacağın kadar battın. Sal gitsin. Sonrasını hatırlamıyorum..
Sahneden indim. Dedim Allah rezil olduk. Zaten inmeden önce de çok acemice oldu falan demişim. Tek temennim bizimkilerin izlememiş olmasıydı. Çok mahçup olacaktım.
Sonrasında birkaç kişi ile sohbet etme fırsatı bulunca dikkatim bir anda dağıldı. Sunumu unuttum ve diğer konulara odaklandım. Aradan yarım saat geçtikten sonra bir öğrendim ki canlı yayın yapılmış, ekip izlemiş, hatta hepsi bana mesaj atmışlar.
Sunum kötü müydü? Bence kötüydü. Hele o yuvarlanmaya yaklaştığım an ki tam rezillik. Orada varil gibi yuvarlansam aslında unutulmaz olurdu ama kendi adıma bu hiç iyi olmazdı..
Şimdi bana hepsi gaz veriyorlar. Çünkü biz bir ekibiz. Eksiklerimizle de, artılarımızla da, doğrularımızla da, yanlışlarımızla da. Çünkü bu işte yaşamakta ölmekte ekip işi..
Alıntı: