Çağımıza göre biraz demode bir insan olduğumu düşünmüşümdür hep. Öyle kafelerde saatlerce oturmayı ya da deli dana gibi dolanmayı sevemeyenlerdenim. Açıkçası bana hep saçma gelmiştir.Kendi kapılarımın ardında daha mutlu olacağıma inandığım için de bocalamaya başladığım an kendi sığınağıma çekilmeyi kendime görev ediniyorum. Daralınca çıkıp bir kafede oturmak yerine illa çıkacaksam kulaklıklarımı takıp düşüncelerime dalmayı ve kafamın rahatladığını hissedene kadar da amaçsızca gezinmeyi tercih ediyorum.
Yani bir süredir yaptığım gibi kendi kalemde, kendi düşüncelerimle baş başayım. Yaptığım tek şey akşamları bir saat yürüyüp kafamı dağıtmak. Şimdi buna İzmir’in iklim koşullarını da eklemezsem olmaz tabi. Zaten hava inanılmaz sıcak ve ben sıcak hava insanı değilim.
Bu inziva vaktinin getirisi olduğu kadar götürüsü de var şüphesiz. İnsan ruhu, bedeninden bağımsız ve beslenmeye ihtiyaç duyan bir olgu. Tabi ben kendisini biraz ihmal ettiğimden ilgilenme sürem de bu kadar uzun oldu. Yaklaşık 1 aydır herhangi bir paylaşım yapmıyorum. Bu hem blogum hem de yazarlık yaptığım industryolog.com için geçerli. Defalarca oturup yazmayı denememe rağmen hiçbir şey üretemedim. Sanki sihirli kalemim bana darılmış gibiydi.
Elbette geçen bu sürede kitap da okuyamadım ve bu da iyice körelmeme neden oldu. Bugün garip bir gün geçirdiğim için de içerisinde bulunduğum inziva halini noktalamanın zamanı geldiğini hissettim.
Bu yazıya başlarken de genelde olduğu gibi konunun ilerleyişini farklı planlamıştım. Sanırım şuan evdeki hesabın çarşıya uymaması dışında her şey yeterince iyi. Önümüzdeki bir senelik süreçte açık bir şekilde zorluk yaşayacağım. Bunun başlıca nedeni elbette yazın yediğim hurmalar….
Bu süreçte en büyük ve büyük ihtimalle de tek hobim bu blog olacak. O yüzden bir dönüş yazısı yayınlamak istedim. Son dönemlerde bazı şeyler “Ben bitti demeden bitti”. Artık böyle bir duruma izin vermemek ve motivasyonumu daim tutmak için de bloguma derslerimle ilgili paylaşımlar yapacağım bir sekme ekliyorum. Elbette daha düzenli paylaşım da yapacağım. Ve son olarak ;
